चैतको हुरी

खै कहाँ बाट आउछ

यो चैतको हुरी

एकाएक दगुरी दगुरी

यो मुर्दाहरुको देशमा

जहाँ विकासले आफूलाई

अनि समृद्दीले आफूलाई

कतै चितामा सुताएको हुन्छ

कतै पातालमा लुकाएको हुन्छ

एउटा उदाहरण बन्न !!

 

यसको बेगलाई छामी

आग्रगामी हुन सम्भव छैन

जब देशमा केवल मुर्दा छन्

यसको गन्धलाई भोगी

सत्यवादी हुन सम्भव छैन

जब यहाँ जीवितहरु

कि त मुर्दाको सिको गर्छन

कि त मुर्दामा जीवन भर्छन

त्यसैले यस निराकार बेगले

अनि असिमित शक्तिले

र युगको अघोरी तेजले

केवल यहाँ लोप्पा खान्छ

मात्र सत्य खेर जान्छ

तै पनि किन हो कुन्नि

चैतको हुरी जोसिदै आउछ

यि मुर्दाहरुको लोकमा

जहाँ

विकास सपना मात्र हो

क्रियासिलता कल्पना हो

अनि प्रगति र द्रुतता

केवल केवल एक छाँया हो

मात्र उदाहरण बन्न !!

 

एक दिन त्यस्तो आउने छ

जब हुरी पनि हार्नेछ

मुर्दाको शहर संगको लडाई

र बन्नेछ केवल मुर्दाहरुको

दुर्गन्ध बोक्ने साधन

अनि अस्वस्थ चैतन्यको

निराकार बेकार बाधक

कुनै जीवितहरुको लोकमा

जहाँ

कर्मठहरु हुरीलाई

अनि त्यसले बोकेको गन्धलाई

त्यसमा आएको स्थिरतालाई

देखाएर भन्ने छन् की

यो मुर्दाको बस्ति बाट आ’को हो

यो पतन र असफल भा’को हो

अनि मृतको लोकमै पुगेर

यो वायुको बेग अनि जोस

मुर्दै भएर यहाँ आ’को हो

एउटा उदाहरण बन्न !!!

 

-विक्लान्त रचेको

मिति: मार्च ७,२०१४ / २०७०,फाल्गुन २४ गते